Beastie Boys Live And Biography (για τον "ggk")

Δεν τρελένομαι για τους Beastie Boys, αλλά που και που ακούω κανένα από τα κλασικά τους κομμάτια που ομολογώ είναι πολύ καλά. Αλλά αφού ο φίλος "ggk" το ζήτησε θα αναφερθώ αναλυτικότερα. :)

Οι φήμες που ήθελαν τους θρυλικούς Beastie Boys στην Αθήνα τελικά επιβεβαιώθηκαν και το γνωστό hip hop συγκρότημα προστέθηκε στο φετινό line up του Ejekt Festival, το οποίο θα λάβει χώρα στις 16 Ιουνίου.

Οι Beastie Boys, οι οποίοι αποτελούν και headliners του φετινού Sonar Festival, αναμένεται να κυκλοφορήσουν στις 26 Ιουνίου το νέο τους album, το οποίο θα τιτλοφορείται The Mix-Up. Ο αρχικός τίτλος, ο οποίος και απορρίφθηκε ήταν το Thick Like Beyonce? s Leg, αλλά τελικά το δαιμονικό τρίο αποφάσισε ότι η δύναμη της εν λόγω σταρ θα μπορούσε να τους προκαλέσει πολλά νομικά προβλήματα. Το The Mix-Up, ο έβδομος ολοκληρωμένος δίσκος του διαβόητου σχήματος, ηχογραφήθηκε στη διάρκεια τριών χρόνων, ενώ θα αποτελείται κατά κύριο λόγο από ορχηστικά κομμάτια. Σε σειρά δηλώσεων του στο περιοδικό NME το συγκρότημα δήλωσε ευθαρσώς ότι τόσο ο δίσκος, όσο και οι live εμφανίσεις τους θα είναι αρκετά άρρωστες. Δεδομένου του ιδιόρρυθμου προφίλ του συγκροτήματος και του ιδιαίτερου τρόπου με τον οποίο προσεγγίζουν τη μουσική και την έννοια του show, ο παραπάνω χαρακτηρισμός μάλλον υποδηλώνει ότι οι προσδοκίες του φανατικού κοινού τους θα ευοδωθούν. Ετοιμαστείτε. Ήρθε ο καιρός να φωνάξουμε όλοι μαζί You gotta fight, for your right, to paaaaaarty!

Βιογραφία

Η οδύσσεια των Beastie Boys ξεκίνησε το 1981 όταν ο Mike Diamond και ο Adam Yauch αποφάσισαν να φτιάξουν ένα συγκρότημα. Μαζί με τους Kate Schellenback και John Berry ξεκίνησαν να παίζουν σε πολλά κλαμπ, μεταξύ των οποίων και το διάσημο CBGB's και το Max's Kansas City. Ο ήχος τους ήταν ένα περίεργο hardcore punk. "Ήταν ακριβώς όπως είναι και τώρα" θυμάται η Schellenbach, η τότε ντράμερ τους, "δυνατοί, αποκρουστικοί και άσχημοι, και περισσότερο χαβαλετζήδες παρά hardcore. Όμως, ενώ άλλες μπάντες εξίσου κακές πίστευαν ότι είναι καλές, το ωραίο με τον Mike και τον Adam ήταν ότι αυτοί το παραδέχονταν". Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο, το 7" EP, Poly Wog Stew. Αν και η μουσική τους είχε πολύ λίγο να κάνει με το rap που αργότερα του έκανε διάσημους, η στάση τους και η προσέγγιση των πραγμάτων ήταν πολύ κοντά σε αυτό. Αυτό το τυπικό καλό τους χιούμορ, άλλωστε, φάνηκε και από την αρχή που αποφάσισαν να γιορτάσουν την κυκλοφορία του δίσκου τους με… μία διάλυση.

Όταν ξαναφτιάχτηκαν το 1983, με τον Adam Horovitz πια στην κιθάρα, μπήκαν στο στούντιο να ηχογραφήσουν το δεύτερο δίσκο τους. Το αποτέλεσμα ήταν το Cookie Puss, ένα τραγούδι εμπνευσμένο από τον "βασιλιά" των παγωτών της Νέας Υόρκης, Tom Carvel. Στην πραγματικότητα ήταν ένας δίσκος φάρσα hip-hop ο οποίος τους άνοιξε πολλές πόρτες. Τότε έγιναν αποδεκτοί από τους θαμώνες των κλαμπ του κέντρου της Νέας Υόρκης, αλλά και από τους οπαδούς της rap μουσικής. Και το τραγούδι της Β' πλευράς, όμως, ήταν εξίσου σημαντικό αφού η British Airways το χρησιμοποίησε για το διαφημιστικό της, χωρίς όμως να ζητήσει την άδεια με αποτέλεσμα οι Beasties να κερδίσουν σαν αποζημίωση το ποσό των 40.000 δολαρίων. Με αυτά τα χρήματα ο Yauch και ο Diamond αγόρασαν ένα διαμέρισμα ανάμεσα σε δύο βιοτεχνίες. Αυτό τους επέτρεψε να παίζουν όσο δυνατά ήθελαν χωρίς να ενοχλούν κανένα ανά πάσα στιγμή.

Με την επιτυχία του Cookie Puss, οι Beastie Boys άρχισαν να βάζουν στα σόου τους όλο και περισσότερα στοιχεία rap. Έτσι, άρχισαν να αναζητούν και ένα DJ για να καταλήξουν στον Rick Rubin, φοιτητή τότε του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, ο οποίος συμμεριζόταν την αγάπη τους για τη rap, αλλά και για το hardcore. Ο Rubin κατάφερε να πείσει έναν από τους πιο επιτυχημένους μάνατζερ της rap εκείνη την εποχή, τον Russell Simmons, να πάει να τους δει να παίζουν. Παρά το σκληρό τους ύφος ο Simmons διέκρινε ότι υπήρχαν μεγάλες προοπτικές και τους ανέλαβε.

Το 1984, ιδρύεται η Def Jam Records και οι Beastie Boys είναι ανάμεσα στους πρώτους που υπογράφουν στην εταιρία. Σαν τρίο πλέον -Mike D (Mike Diamond), King Ad-Rock (Adam Horovitz) και MCA (Adam Yauch)-, μπαίνουν στο στούντιο και ηχογραφούν το Rock Hard, ένα από τα πρώτα τραγούδια που συνδύαζαν την rap με το heavy metal. Ο Simmons τους έκλεισε εμφανίσεις σε διάφορα μαύρα rap κλαμπ σκεπτόμενος ότι, αν τα καταφέρουν εκεί τότε μπορούν να περάσουν παντού. Οι Beastie Boys έμαθαν πολλά από αυτή την εποχή και βελτίωσαν αρκετά τη σκηνική τους παρουσία. Τίποτα όμως, δεν μπορούσε να τους προϊδεάσει για το τί θα ακολουθούσε. Η Madonna ετοιμαζόταν να ξεκινήσει την περιοδεία της Like A Virgin Tour και επέλεξε το συγκρότημα να ανοίξει τις συναυλίες της σε όλη την Αμερική.

Βεβαίως, η υποδοχή από το εφηβικό κοινό της Madonna δεν ήταν και τόσο θερμή αφού η μουσική τους ήταν αρκετά σκληρή για τα γούστα τους, αλλά οι Beastie Boys δεν το έβαλαν κάτω. Η υποδοχή στην περιοδεία Raising Hell Tour το καλοκαίρι του 1985 ήταν πολύ θερμή και μάλιστα από ένα αμιγώς μαύρο κοινό που πήγαινε για να δει τους. Run-DMC και LL Cool J μεταξύ άλλων. Τόσο αυτή όσο και η περιοδεία με την Madonna αποδείχτηκαν ευεργετικές για το συγκρότημα αφού έγιναν γνωστοί σε ένα μεγάλο κοινό το οποίο και κέρδιζαν κάθε βράδυ με την παρουσία τους. Όταν έφτασε ο καιρός να ηχογραφήσουν το πρώτο τους άλμπουμ είχαν παίξει σχεδόν παντού και είχαν δει τα πάντα. Έμενε να μιλήσουν γι' αυτά. Έτσι και έγινε… Το Liscensed To Ill (Def Jam/CBS) κυκλοφόρησε τον χειμώνα του 1986/87 και βρήκε τον κόσμο απροετοίμαστο.

Το ντεμπούτο τους είχε μία απροσδόκητη αποδοχή. Χαρακτηριστική ήταν η αναφορά του Village Voice στη δισκοκριτική του "Τρεις καραγκιόζηδες δημιουργούν ένα αριστούργημα", ρήση με την οποία συμφώνησαν όλοι. Η υποδοχή του κόσμου, όμως, ήταν ακόμα πιο απροσδόκητη: το Licensed To Ill έμεινε επτά εβδομάδες στο Νο1 του pop chart και ανέβηκε στο Νο2 του μαύρου chart. Ήταν ο δίσκος με τις ταχύτερες πωλήσεις στην ιστορία της CBS Records και μέχρι σήμερα έχει πουλήσει περισσότερα από 5 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Αμέσως μετά την κυκλοφορία και τη μεγάλη επιτυχία του ντεμπούτο τους ξεκινούν την πρώτη δική τους μεγάλη περιοδεία στις Η.Π.Α. Στη σκηνή εμφανίζονται με χορεύτριες σε κλουβιά και ένα τεράστιο πακέτο Budweiser, και, φυσικά, το περίφημο πλέον, υδραυλικό καυλί ύψους δύο ποδιών.

Τα πρωτοσέλιδα μιλούσαν παντού γι' αυτούς. Μετά από αυτή την επιτυχία περνούν στην Ευρώπη μαζί με τους Run-DMC, όπου δέχτηκαν σωρεία κατηγοριών. Στην Αγγλία κατηγορήθηκαν σαν εχθροί του έθνους και των χρηστών ηθών του και το θέμα τους έφτασε μέχρι το Κοινοβούλιο το οποίο συζήτησε την αποπομπή τους από τη χώρα. Κάθε τους συναυλία εξελισσόταν σε μικρή εξέγερση ώσπου έφτασε η στιγμή της σύλληψης του Adam Horovitz για την υποκίνηση εξέγερσης και επέστρεψαν στις Η.Π.Α. Λίγο μετά ξαναβρίσκονται στο δρόμο με τους Run-DMC, συμμετέχοντας στην Together Forever Tour. Οι πολλές περιοδείες τους εξάντλησαν και αποφάσισαν να χωρίσουν για λίγο. Η Def Jam πιστεύοντας ότι το συγκρότημα διαλύθηκε αρνήθηκε να τους πληρώσει και από τότε ξεκίνησε μία δικαστική διαμάχη που ακόμα συνεχίζεται.

Με την αποχώρησή τους από την Def Jam και το πέρασμά τους στην Capitol Records, μετακομίζουν στο Λος Αντζελες και αρχίζουν να τελειοποιούν τον ήχο τους. Με τη βοήθεια ενός ανερχόμενου ντουέτο (τρίο στην πραγματικότητα) παραγωγών, τους Dust Brothers, οι Beasties ηχογραφούν το 1989 το νέο τους άλμπουμ με τίτλο Paul's Boutique. Το άλμπουμ μπέρδεψε κριτικούς και κοινό και πούλησε λιγότερα από ένα εκατομμύριο αντίτυπα, βγάζοντας μόνο ένα Top 40 τραγούδι, το Hey Ladies. Τα επόμενα χρόνια, όμως, το Paul's Boutique έγινε ένα άλμπουμ που επηρέασε πολλούς και βοήθησε τους Dust Brothers να γίνουν διάσημοι. Στις αρχές της δεκαετίας του '90 οι Beasties φτιάχνουν το δικό τους στούντιο και ιδρύουν τη δική τους δισκογραφική εταιρία, την Grand Royal. Ο Adam Horovitz εμφανίζεται σε αρκετές ταινίες (A Kiss Before Dying, Roadside Prophets), και ο Mike Diamond συμμετέχει στη δημιουργία της εταιρίας ρούχων hip-hop, X-Large. Το 1992 επιστρέφουν στα μουσικά πράγματα με το Check Your Head -και νέο μέλος τον κιμπορντίστα Money Mark Nishita- με το οποίο επέστρεφαν στις παλιές punk μέρες τους προσθέτοντας, όμως, στοιχεία funk και hip-hop. Το άλμπουμ ντεμπουτάρει στο Top 10, γίνεται επιτυχία στα κολέγια και ανακηρύσσεται σε airplay των ανεξάρτητων ραδιοφωνικών σταθμών με singles όπως τα So Whatcha Want και Pass the Mic. Το άλμπουμ τους έφερε πιο κοντά στην ανεξάρτητη ροκ σκηνή παρά σε αυτή του gangsta rap.

Το Ill Communication του 1994, ανεβαίνει κατευθείαν στο No 1, γίνεται διπλά πλατινένιο και βγάζει δύο μεγάλες επιτυχίες, τα Sabotage και Sure Shot. Με αυτό κερδίζουν την αποδοχή της ανεξάρτητης ροκ σκηνής και μπαίνουν επικεφαλής στον περιοδεύοντα… θίασο του Lollapalooza. Την ίδια χρονιά κυκλοφορούν και τη συλλογή Some Old Bullshit, με τραγούδια από τα πρώιμα punk χρόνια τους ενώ η εταιρίας τους, Grand Royal, γίνεται μία από τις πιο δυνατές ανεξάρτητες των 90s με την κυκλοφορία του άλμπουμ των Luscious Jackson, Natural Ingredients. Η εικόνα της επιτυχίας και της εξάπλωσης συμπληρώνεται από την έκδοση του hip-hop περιοδικού, Grand Royal, και την ίδρυση του Milarepa Fund, ενός φιλανθρωπικού οργανισμού που υποστηρίζει και προωθεί "την παγκόσμια συμπόνια μέσω της μουσικής" και γίνεται από τους βασικούς οργανισμούς που μάχονται για την απελευθέρωση του Θιβέτ. Το 1996 κυκλοφορούν δύο Eps: το "πάνκικο" Aglio E Olio και το instrumental funk The In Sound From the Way Out. Ο Adam Yauch, μαζί με ένα Βουδιστή μοναχό και φίλο του Δαλάι Λάμα οργανώνουν το πρώτο διήμερο Tibetan Freedom Festival τα έσοδα του οποίου πηγαίνουν στο Milarepa Fund. Το φεστιβάλ πλέον είναι θεσμός και φέτος οργανώθηκε για Τρίτη συνεχή χρονιά.

Οι γάμοι τους (ο Horovitz με την ηθοποιό Ione Skye, ο Diamond με τη σκηνοθέτη Tamra Davis και ο Yauch με την Θιβετιανή Dechen Wangdu), η συνεχής πολιτική τους δράση και η ενασχόλησή τους με την εταιρία τους, την Grand Royal (από την οποία βγήκαν καλλιτέχνες όπως οι Cibo Matto, Sean Lennon, Cornelius και Buffalo Daughter), δεν τους απέτρεψαν από την ηχογράφηση ενός ακόμα ανατρεπτικού άλμπουμ. Το Hello Nasty, ένα άλμπουμ περισσότερο hip-hop και ηλεκτρονικό, κυκλοφορεί το 1998 και γίνεται ο δίσκος με τις πιο γρήγορες πωλήσεις της χρονιάς αυτής, ξεπερνώντας τα 1.000.000 αντίτυπα που του επέτρεψαν να γίνει πλατινένιος σε τρεις εβδομάδες (μόνο στις Η.Π.Α.) και τα 681.000 αντίτυπα με την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του.

Το χειμώνα του 1999, έπειτα από περιπέτειες με την εταιρία τους που έχουν προηγηθεί σε όλη τη διάρκεια του χρόνου λόγω του ανεβάσματος κομματιών τους σε MP3 στο Internet, κυκλοφορούν μία πολυαναμενόμενη συλλογή με πολλά σπάνια κομμάτια τους, B-sides, remixes και τρια καινούρια τραγούδια: το Beastie Boys Anthology-The Sound Of Science Ευχαριστούμε το official site των Beastie Boys, Hello Nasty http://www.beastieboys.com, την Southern Records http://www.southern.com, και το Beastie Shrine site http://beastieshrine.isontheweb.com που μας άφησαν να "κλέψουμε" τα στοιχεία τους γύρω από το συγκρότημα.